PITANJE: Molim za mišljenje u vezi sa postojanjem mogućnosti umanjenja osnovne plate, zbog neostvarivanja prosječnih rezultata rada radnika, u kontekstu Zakona o radu („Sl. glasnik RS“, broj 01/16, 66/18, 91/21, 119/21). Naime, jasno je da radnik, shodno odredbama čl. 120. ostvaruje pravo na bruto platu, a da se ista, prema odredbama čl. 121. Zakona o radu RS-a, sastoji od osnovne plate i uvećanja plate propisanih ovim zakonom, kolektivnim ugovorom i ugovorom o radu, poreza na dohodak, i doprinosa. Dalje je, iz odredbi člana 124. jasno da se plata uvećava, između ostalog, po osnovu radnog učinka, gdje je propisano i na osnovu čega se on određuje. Prema tome, zaključuje se da je radni učinak jedan od osnova za uvećanje osnovne plate. Međutim, polazeći od pretpostavke da osnovna plata već u sebi sadrži prosječno ostvarene rezultate rada, u vezi sa članom 128. Zakona o radu, u praksi se postavlja sljedeće pitanje: postoji li mogućnost umanjenja osnovne plate radnika, u slučaju da on, za rad u punom radnom vremenu, ne ostvari prosječne rezultate rada, i koliko bi takvo umanjenje bilo maksimalno moguće, uz pretpostavku da se pitanje uredi opštim internim aktom poslodavca? Ukoliko ovo nije moguće, proizilazi li da je za radnike koji ne postižu niti prosječne rezultate rada jedino moguća primjena člana 179., stav 1. tačka 1. Zakona o radu?